[FOTO] Stoi przy stacji lokomotywa

9 Zobacz galerię

Lokomotywa serii WLs40 nr 795 wraz z wagonem wąskotorowym stoi już na jednym ze skwerów w pobliżu dworca kolejowego i „wita” osoby wjeżdżające do miasta.   

Blisko 6 metrowa, ważąca ponad 4 tony lokomotywa trafiła do Jaworzyny Śląskiej z nieczynnego Zakładu Wienerberger Ceramika Budowlana w Złocieńcu. Pojazd wyprodukowany został w 1958 roku w Zakładach Napraw Taboru Kolejowego w Poznaniu. Jak na swoje sześćdziesiąt lat eksponat znajdował się w niezłym stanie. Lokomotywę poddano czyszczeniu i malowaniu. Zostały też wymienione zardzewiałe elementy. Pieczołowicie wykonana renowacja sprawiła, że prezentuje się jak nowy. Stało się to dzięki pasji i zaangażowaniu członków Stowarzyszenia Miłośników Kolei. Niebawem lokomotywa zostanie również oświetlona. 

Z historii (źródło: wikipedia.pl)Lokomotywa WLs40 została zaprojektowana przez Biuro Techniczne Fabryki Lokomotyw w 1950 r. w Fabloku w Chrzanowie, na bazie dokumentacji produkowanej tam przed wojną lokomotywy 1DK (będącej konstrukcją niemieckiej firmy Deutz), jako wersja lokomotywy WLs40 na tor o szerszym rozstawie. Napęd stanowił silnik wysokoprężny S64L o mocy nominalnej 40 KM (moc szczytowa wynosiła 44 KM), produkowany w Andrychowie, połączony z czterobiegową skrzynią, wywodzącą się z licencyjnej niemieckiej przekładni Deutz. Napęd na koła był przenoszony za pomocą ślepego wału z korbami Halla i wiązarów. Całkiem inne było nadwozie – dzięki większemu rozstawowi kół, lokomotywa była krótsza, lecz szersza i wyższa, z większą i wyżej położoną budką maszynisty. Prototyp i pierwsze lokomotywy zostały zbudowane w 1951 roku w Warszawskich Zakładach Budowy Urządzeń Przemysłowych, po czym seryjna produkcja została przeniesiona do ZNTK Poznań, gdzie w latach 1952-1960 zbudowano 883 egzemplarze. Od 1957 do 1975 produkowano ulepszoną wersję z ekonomiczniejszym i mocniejszym silnikiem S324HL o mocy 50 KM, oznaczoną WLs50. Zbudowano 1090 lokomotyw WLs50. Począwszy od lat 80. niektóre lokomotywy tych serii zaczęto modernizować. Powiększoną wersją pochodną były lokomotywy 2WLs40 i 2WLs50 na tor szerokości 750-785 mm.Model 2WLs40 produkowano w latach 1954-1960, po czym zastąpiono go przez 2WLs50. Różnił się on ekonomiczniejszym i mocniejszym silnikiem S324HL o mocy 50 KM (analogicznie, jak w lokomotywie WLs50) i produkowany był w latach 1964-1975.Lokomotywy produkowano w ZNTK Poznań, gdzie zbudowano 47 egzemplarzy 2WLs40 i 153 egzemplarze 2WLs50. Podstawowym modelem była lokomotywa na tor szerokości 750 mm, lecz budowano je także na tor szerokości 785 mm zależnie od zamówień.Lokomotywy WLs40/50 używane były głównie na kolejach przemysłowych, w cegielniach, kopalniach, cukrowniach i innych zakładach, rzadziej na kolejach leśnych. Nieliczne (10 WLs40 i 10 WLs50) używane były przez PKP, gdzie otrzymały numery w serii Ld1, oznaczającej dwuosiowe lokomotywy z silnikiem Diesla i przekładnią mechaniczną. Niewielka ilość używana była przez Wojsko Polskie.Oprócz użycia w Polsce, na eksport zbudowano 12 WLs40 (dla Korei Północnej) oraz 5 WLs50 (przynajmniej 4 dla Hiszpanii). Kilkanaście lokomotyw było zbudowanych na tor szerokości 900 mm (m.in. 6 pracujących na kolejce parkowej w WPKiW w Chorzowie). Numery fabryczne były nadawane na przemian z lokomotywami WLs40/50. Lokomotywy te używane były głównie na kolejach przemysłowych – przede wszystkim w kopalniach i cukrowniach. Na PKP nie były używane z powodu zbyt małej mocy.