[WYWIAD] Co nowego w ZSCKR? Krzysztof Hodel – nowy dyrektor szkoły podsumowuje pierwszy rok swojej kadencji

dzisiaj, 12 godz temu 349

Z dniem 1 września 2024 roku stanowisko dyrektora Zespołu Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego objął Krzysztof Hodel, wieloletni nauczyciel przedmiotów zawodowych. Niebawem kończy się rok szkolny, a tym samym mija pierwszy rok jego kadencji, dlatego poprosiliśmy dyrektora o podsumowanie.

Jaki to był czas dla nowego dyrektora?

Krzysztof Hodel: Rok minął błyskawicznie, pod hasłem nowych wyzwań i nieustającej pracy. Wiele się działo. Trzeba było podejmować codziennie kolejne decyzje związane z bieżącym funkcjonowaniem szkoły i planowaniem działań w dłuższej perspektywie. Było to dla mnie pasjonujące i niezwykle absorbujące jednocześnie. Zakończyłem budowę hali pod potrzeby mechanizacji rolnictwa. Szkoła już przed objęciem przeze mnie funkcji dyrektora miała bardzo dobrze wyposażoną bazę, ale brakowało profesjonalnego, przestronnego, w pełni bezpiecznego miejsca, gdzie uczniowie mogli realizować zajęcia praktyczne z mechanizacji i produkcji roślinnej. Teraz na ponad 1000m² powierzchni zabudowy budynku jest część warsztatowa, w której wyznaczono miejsce na garażowany sprzęt, stanowiska naprawczo-montażowe i kanał diagnostyczny. To tutaj młodzież będzie się uczyć jak naprawiać maszyny i urządzenia rolnicze. W części szkoleniowej na dwóch kondygnacjach zaplanowano 4 sale wykładowe oraz pomieszczenia pomocnicze (np. magazyn podręczny, punkt medyczny). Modernizację przeszedł też budynek sąsiedni, połączony z halą łącznikiem, gdzie zostało zorganizowane zaplecze sanitarno-socjalne dla uczniów, w tym szatnie, łazienki i strefa odpoczynku.

ZOBACZ FILM O SZKOLE:

⁪ 

Na terenie wokół szkoły powstają zabudowania, w których od września zamieszkają zwierzęta. Mamy nawet ule i domek do apiterapii. Jacy uczniowie będą mogli się tam kształcić?

KH: Przede wszystkim patrzący na rolnictwo z perspektywy wyzwań XXI w. Teraz technicy agrobiznesu, technicy mechanizacji rolnictwa i agrotroniki, technicy hodowcy koni, mechanicy maszyn pojazdów i maszyn rolniczych to ludzie, którzy znają się na nowoczesnych technologiach. Rolnictwo 4.0 to przecież precyzyjne systemy, drony, urządzenia zawierające specjalistyczne oprogramowanie, naszpikowane elektroniką. Pomagają w pracy, ale trzeba umieć się nimi posługiwać, a to wymaga wiedzy. Nasi uczniowie tę wiedzę chłoną i potrafią stosować w praktyce. Potwierdzają to bardzo dobre wyniki egzaminów zawodowych.

Jakie są atuty waszej szkoły?

KH: Tych atutów jest sporo. O wyposażeniu już wspominałem. Spełniamy standardy ośrodka egzaminacyjnego, więc wszystkie egzaminy zawodowe uczniowie zdają u nas. Tak samo z praktyczną nauką zawodu. Odbywa się w szkole w specjalistycznych pracowniach, z naszymi nauczycielami posiadającymi pełne kwalifikacje i bogate doświadczenie. Uczeń nigdzie nie musi jeździć, a nawet jeśli zajdzie taka potrzeba, jest dowożony szkolnym busem, np. na zajęcia do pracodawców i parterów szkoły. Wyjątkowe jest na pewno też to, że uczniowie mogą za darmo zrobić w szkole prawo jazdy kat. B. W zawodach rolniczych dochodzi do tego kat. T, obsługa kombajnu i opryskiwaczy. Jeśli dorzucimy praktyki zagraniczne w ramach Erasmus+, spotkania i wycieczki branżowe, możliwość rozwijania pasji i zainteresowań na zajęciach dodatkowych, to otrzymujemy spory pakiet, który daje naszym absolwentom kompetencje wzmacniające ich pozycję na rynku pracy.

Większość uczniów ZSCKR to nie są mieszkańcy Mokrzeszowa. Jak radzą sobie z dojazdami?

KH: Ci, którzy chcą, mogą mieszkać w internacie, gdzie płacą tylko za wyżywienie, a właściwie za tzw. „wkład do kotła”. Mają zapewnioną przez cały czas opiekę wychowawców, zajęcia dodatkowe, w tym wspomagające w nauce. Do ich dyspozycji jest kuchnia, siłownia, sala telewizyjna, pokoje gier i odpoczynku. A stołówka codziennie serwuje przygotowane przez nasz personel posiłki. Kto chce dojeżdżać, musi wiedzieć, że Mokrzeszów jest bardzo dobrze skomunikowany z okolicznymi miejscowościami, a dzwonki lekcyjne z inicjatywy rodziców i samorządu uczniowskiego są dopasowane do rozkładów jazdy.

Czy w ofercie szkoły znajdzie się jeszcze jakiś atrakcyjny kierunek?

KH: Oczywiście od lat renomą cieszę się nasze „żywieniówki” – technik żywienia i usług gastronomicznych i kucharz. Cały czas prężnie działa technik hodowca koni. W dalszym ciągu kształcimy osoby dorosłe na kwalifikacyjnych kursach zawodowych, a od przyszłego roku rozszerzamy ofertę o pszczelarza.

ZOBACZ FILMIKI PROMOCYJNE WSZYSTKICH KIERUNKÓW - TUTAJ

ZSCKR to także pracodawca. Jak postrzega Pan obszar współpracy z nauczycielami?

Nie ukrywam, że zastanawiałem się jak to będzie, kiedy stanę się przełożonym moich dotychczasowych koleżanek i kolegów. Jak zmiana stanowiska wpłynie na nasze relacje? Mogę jednak z pełnym przekonaniem wyznać, że otrzymałem od nich wielkie wsparcie. To doskonała kadra, która wie, jakie są priorytety pracy nauczyciela. Są kreatywni, zaangażowani, empatyczni, oddani naszym uczniom, pracowici. Cały czas się szkolą i podnoszą swoje kwalifikacje. W ramach projektów Erasmus+ realizowanym dzięki dwóm akredytacjom od lat uczestniczą w job shadowingu – jadą za granicę i obserwują pracę swoich kolegów z innych krajów. Szkolą język. Potem wracają, wprowadzają innowacje, dzielą się swoim doświadczeniem z innymi. Z resztą to otwarcie i doświadczenie w realizacji projektów zagranicznych znalazło uznanie Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji i od września nasza szkoła stała się Regionalnym Punktem Informacyjnym Erasmus+ i Europejskiego Korpusu Solidarności. Takich punktów w całej Polsce jest zaledwie 23. To prestiż.

Jakie są plany na przyszłość?

KH: To miejsce ma potencjał i już dawno zwalczyło stereotyp wiejskiej szkoły. Każdy, kto do nas trafia, jest pod wrażeniem jak tradycja łączy się tutaj z nowoczesnością. Piękny zabytkowy park i budynek główny tworzą wyjątkowy klimat i atmosferę. Będę dalej rozwijał ZSCKR w Mokrzeszowie. W planach są kolejne inwestycje, remonty, przebudowy, zakupy, na które mam już zagwarantowany budżet od organu prowadzącego, czyli Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Moim marzeniem jest, aby szkoła stała się centrum edukacji rolniczej w regionie. Aby co roku przychodziło do nas coraz więcej młodzieży. A ja przede wszystkim będę dążył do tego, aby spełniać ich edukacyjne i zawodowe oczekiwania pokładane w szkole.