Kiedy siejemy pszenicę ozimą?

Pszenica ozima jest jednym z najważniejszych zbóż uprawianych w Polsce. Wybór odpowiedniego terminu siewu ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego rozwoju roślin, ich zimotrwałości oraz przyszłego plonu. Optymalny termin siewu pszenicy ozimej zależy od wielu czynników, w tym od regionu, warunków klimatycznych oraz odmiany.

Generalnie przyjmuje się, że w Polsce siew pszenicy ozimej powinien odbywać się:

• w północno-wschodniej Polsce – od 5 do 15 września,

• w centralnej i południowej Polsce – od 15 do 25 września,

• na zachodzie kraju – od 20 września do 5 października.

Siew w tych terminach pozwala na optymalne przygotowanie roślin do zimy, zapewniając ich odpowiednie ukorzenienie oraz fazę krzewienia przed nadejściem mrozów.

Wpływ terminu siewu na rozwój pszenicy ozimej

Zbyt wczesny siew może prowadzić do nadmiernego rozwoju roślin przed zimą, co zwiększa ryzyko porażenia przez choroby grzybowe, a także może skutkować większą podatnością na wymarzanie. Z kolei opóźniony siew skutkuje słabym rozwojem systemu korzeniowego i niepełnym krzewieniem, co negatywnie wpływa na zimotrwałość oraz przyszłe plonowanie.

Czynniki wpływające na wybór terminu siewu

Warunki pogodowe

Decydując się na termin siewu, należy monitorować warunki pogodowe. Długotrwałe susze lub nadmierne opady mogą wymagać dostosowania planowanego terminu. Kluczowe znaczenie ma dostępność wilgoci w glebie, która sprzyja kiełkowaniu i równomiernym wschodom.

Odmiana pszenicy ozimej

Różne odmiany pszenicy ozimej mają zróżnicowaną zdolność do przezimowania oraz różne wymagania termiczne. Odmiany wczesne mogą być wysiewane nieco później, natomiast odmiany późne wymagają wcześniejszego wysiewu, aby zdążyły osiągnąć właściwą fazę rozwojową przed zimą.

Poprzednia uprawa i przygotowanie gleby

Wybór terminu siewu powinien uwzględniać przedplon oraz warunki agrotechniczne. Pszenica ozima najlepiej udaje się po roślinach strączkowych, rzepaku czy ziemniakach, które pozostawiają glebę w dobrej strukturze. Siew po kukurydzy czy burakach cukrowych wymaga szczególnej uwagi, zwłaszcza w kontekście resztek pożniwnych i wilgotności gleby.

Optymalna głębokość i norma wysiewu

Oprócz terminu siewu kluczowe znaczenie ma również głębokość siewu oraz ilość wysiewanego materiału siewnego. Standardowa głębokość siewu pszenicy ozimej wynosi 2–4 cm, jednak w warunkach suszy można zwiększyć głębokość do 4–5 cm, aby ziarno znalazło się w warstwie gleby o większej wilgotności.

Norma wysiewu zależy od warunków glebowych oraz terminu siewu. Przy wcześniejszym siewie można stosować niższą normę wysiewu (300–350 ziaren/m²), natomiast w przypadku późniejszego terminu należy zwiększyć obsadę do 400–450 ziaren/m², aby zrekompensować potencjalnie słabsze krzewienie.

Wpływ zmian klimatycznych na termin siewu

Zmiany klimatyczne sprawiają, że terminy siewu mogą ulegać przesunięciom. Coraz częstsze jesienne susze mogą wymagać opóźnienia siewu, natomiast łagodniejsze zimy umożliwiają stosowanie bardziej elastycznych terminów. Dlatego rolnicy powinni dostosowywać terminy siewu w oparciu o bieżące prognozy i warunki polowe.

Optymalny termin siewu pszenicy ozimej to kluczowy element technologii uprawy, który ma wpływ na zimotrwałość oraz plonowanie roślin. Przy ustalaniu terminu należy uwzględniać region geograficzny, warunki pogodowe, odmianę oraz przedplon. Dostosowanie normy wysiewu i głębokości siewu do panujących warunków pozwala na uzyskanie silnych i dobrze rozwiniętych roślin gotowych do przezimowania oraz wysokich plonów w kolejnym sezonie wegetacyjnym.

Źródło: Wiadomości rolnicze