Wystawa „Amputacja czy rekonstrukcja?”

18 Zobacz galerię

„Amputacja czy rekonstrukcja? Miasta południowo-zachodniej Polski po 1945 r.” to wystawa poświęcona losom 13 (przede wszystkim) dolnośląskich miast po II wojnie światowej. Prezentuje dramatyczne zmiany urbanistyczne i stawia pytanie: czy odbudowa była przywróceniem dawnej świetności, czy raczej symbolicznym odcięciem od przeszłości? Do 11 marca można ją oglądać na wrocławskim Rynku.

Wystawa planszowa „Amputacja czy rekonstrukcja?” przedstawia skutki II wojny światowej na przykładzie miast dolnośląskich, które po jej zakończeniu włączono do państwa polskiego. W 80. rocznicę zakończenia tego dziejowego kataklizmu wraca temat odbudowy miast zniszczonych podczas działań wojennych. Na Ziemiach Zachodnich i Północnych, gdzie nałożyło się na siebie wiele czynników kulturowych, politycznych, społecznych i finansowych, kontrowersje związane z tym zagadnieniem są obecne do dziś. Wraz z upływem czasu coraz bardziej widać niestaranność odbudowy oraz brak szacunku dla historycznej zabudowy czy zabytków architektury.

Te trzynaście miast łączy to, że ich losy nie są jednoznaczne. Doświadczyły zarówno amputacji, jak i rekonstrukcji – czasem udanej, czasem mniej. Historia wymaga od nas krytycznego spojrzenia, ale też daje nam lekcję. Autorzy wystawy umiejętnie połączyli analizę historyczną z przekazem skierowanym do współczesnych społeczności – dr hab. Wojciech Kucharski, zastępca dyrektora Centrum Historii Zajezdnia ds. naukowych

Bolesławiec, Głogów, Legnica, Lubań, Lubin, Nysa, Oleśnica, Strzegom, Strzelin, Ścinawa, Wrocław Żagań i Żary – rezultaty podnoszenia z ruin tych miast są przedstawione na wystawie. One bowiem poniosły największe straty w wyniku działań wojennych oraz późniejszych decyzji władz komunistycznych.

Na planszach pojawiły się niepublikowane do tej pory fotografie obiektów z wybranych przez autorów miejscowości. Zestawienie dawnej i współczesnej ikonografii jest okazją do zaobserwowania różnic w miejskiej zabudowie przed wojną i po niej. Wystawa powinna skłonić też do refleksji nad wartością historycznej tkanki miast i znaczeniem jej utrzymania oraz problemem odbudowy dawnych niemieckich miejscowości w nowej, powojennej rzeczywistości.

Rok 1945 był przełomowy dla naszego regionu. Debata o tym, czy powojenna odbudowa była amputacją, rekonstrukcją czy może kontynuacją, powinna być naturalnym elementem refleksji historycznej. Cieszę się, że studenci podjęli się tego trudnego zadania i pokazali, jak skomplikowane były tamte czasy – dr hab. Tomasz Przerwa, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego

Projekt zrealizowali studenci drugiego roku kierunku Historia w przestrzeni publicznej Uniwersytetu Wrocławskiego we współpracy z Centrum Historii Zajezdnia. Opiekę merytoryczną sprawował dr hab. Wojciech Kucharski.

Wstęp wolny!