Proponowane wystawy Wałbrzyskiej Galerii sztuki do końca 2014 r.
Serdecznie zapraszamy uczniów i nauczycieli na wykłady dot. aktualnych ekspozycji
wraz ze spotkaniami autorskimi -
po wcześniejszym uzgodnieniu terminu.
WYSTAWY W WAŁBRZYSKIEJ GALERII SZTUKI
BIURO WYSTAW ARTYSTYCZNYCH do końca 2014 roku
Siedziba główna, ul. Słowackiego 26
3 września – 4 października: Jan Kanty Pawluśkiewicz
JAN KANTY PAWLUŚKIEWICZ
Urodził się 13 października 1942 r. w Nowym Targu. Ukończył Państwową Szkołę Muzyczną oraz Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej. Karierę artystyczną rozpoczął w 1967 roku jako jeden ze współzałożycieli kabaretu "Anawa". Ten okres twórczości został udokumentowany kilkoma płytami długogrającymi. Piosenki z jego muzyką w wykonaniu Marka Grechuty i innych wybitnych artystów były wielokrotnie nagradzane, m.in. na Studenckim Festiwalu Piosenki i Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (Nagroda Główna 1977). Od lat siedemdziesiątych współpracuje z Piwnicą pod Baranami, w której dorobku fonograficznym znajduje się także wiele jego kompozycji. Pawluśkiewicz jest kompozytorem muzyki teatralnej, związanym z wieloma polskimi scenami, m.in. Starym Teatrem i Teatrem Stu w Krakowie, oraz z Teatrem Narodowym i Teatrem Powszechnym w Warszawie. Jest jednym z bardziej znanych kompozytorów muzyki filmowej i rozrywkowej w Polsce. Od wielu lat jest związany ze słynnym kabaretem Piwnica pod Baranami. Był trzykrotnie nominowany do nagrody Fryderyka w kategorii Muzyka Poważna i Kompozytor Roku. Jego ostatnie koncerty, zbliżone formułą do muzyki poważnej, określone zostały jako " Mystery Music". W czerwcu 2005 roku, Jan Kanty Pawluśkiewicz otrzymał Laur Krakowa XXI Wieku, nagrodę przyznawaną wybitnym osobowościom, łączącym środowiska nauki, sztuki i biznesu. Jan Kanty Pawluśkiewicz jest artystą wszechstronnym. Uprawia także malarstwo technika żel-artu. Jego twórczość malarska przepełniona jest radością życia, napawa optymizmem i emanuje dziecięcą prostotą. W czerwcu 2006 roku odbyła się wystawa malarstwa żel-art Jana Kantego Pawluśkiewicza w sali Yehudi Menuhin budynku Parlamentu Europejskiego w Brukseli.
10 października – 6 grudnia: Wojciech Plewiński
WOJCIECH PLEWIŃSKI
Urodził się 31.08.1928 r. w Warszawie. W 1948 rozpoczął studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie lecz niedługo później przeniósł się na Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej, który ukończył w 1955. W tym samym roku Plewiński został członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach 1956-1959 był zatrudniony w Instytucie Zootechniki UJ jako współpracownik Włodzimierza Puchalskiego zajmował się fotografią dokumentalną, jednocześnie pracował dla Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, „Tygodnika Powszechnego” oraz „Przekroju”. W 1957 został etatowym fotografem „Przekroju”, dla redakcji, w której pracował do roku 1996, wykonywał, m.in., zdjęcia portretowe, do reportaży oraz zdjęcia reklamowe. Współpracował również z krakowskimi teatrami: Rapsodycznym, Starym i Słowackiego. Fotografie Wojciecha Plewińskiego były prezentowane na licznych wystaw w kraju i za granicą. Za swoją działalność fotograf otrzymał wiele nagród.
10 grudnia – 15 stycznia : Kazimierz Starościak - pośmiertna wystawa
KAZIMIERZ STAROŚCIAK
Urodził się 4 marca 1932 r. w Hłomczy koło Sanoka. W 1959 roku ukończył studia na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. Uprawiał malarstwo, rysunek. W latach 1965-80 brał udział w wystawach środowisk artystów plastyków regionu wałbrzyskiego i wrocławskiego. Zorganizował osiem wystaw indywidualnych malarstwa i rysunku. Za swoją działalność artystyczną otrzymał szereg nagród, m.in. w konkursie „O złotą lampkę górniczą”. W latach 1976-79 był przedstawicielem delegatury oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków w Wałbrzychu. Kazimierz Starościak zmarł nagle 28 marca 2013 r. w Wałbrzychu.
Najbardziej znany i lubiany przez wałbrzyszan, również poprzez swoją długoletnią działalność edukacyjną i koordynacyjną ruchu amatorskiego. Niezwykle uzdolniony artysta malarz, zainspirowany źródłową kulturą kresową, którą w naturalny sposób przeniósł na tern regionu wałbrzyskiego. Malarstwo Kazimierza Starościaka, jest niezwykle poetyckie, zupełnie jak w twórczości genialnego Marca Chagalla.
Oddział w Zamku Książ, ul. Piastów Śl. 1
6 września – 12 października: Maciej Bernhardt
MACIEJ BERNHARDT
Artysta ukończył w roku 1977 studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. Jerzego Nowosielskiego i od tego czasu nieprzerwanie prowadzi działalność artystyczną. Od lat mieszka, tworzy i prezentuje swoje prace za granicą, głównie w RFN, gdzie kontynuuje twórczą aktywność skupioną na kilku równolegle prowadzonych cyklach obejmujących szeroko pojęte spektrum malarstwa realistycznego.
Maciej Bernhardt zadebiutował jako jeden z pierwszych fotorealistów polskich w 1978 roku, przedstawiając obrazy olejne o tematyce zaczerpniętej ze świata zachodniej pop-kultury, zdjęć zamieszczanych w kolorowych periodykach, reklam i mody. O ile foto- i hiperrealizm zachodni (głównie amerykański) stanowił ekstremalną kontynuację pop-artu i świadomie rezygnował z właściwego sztuce komentarza wobec aktualnej rzeczywistości społecznej, to jego polską odmianę można niewątpliwie określić jako jedną z wcześniejszych form sztuki krytycznej. Takie były z pewnością obrazy Macieja Bernhardta, które w panującej wszechobecnie, estetycznie nijakiej atmosferze realnego socjalizmu miały charakter artystycznej prowokacji, uderzały świeżością formy poprzez kontrast wobec szarej, socjalistycznej rzeczywistości. Stanowiły także wyzwanie wobec monotonnych zjawisk ówczesnej rzeczywistości artystycznej. Piękne modelki w kolorowych kombinezonach, błyszczących skórzanych kurtkach, plastikowych płaszczach, namalowane z warsztatową perfekcją godną starych mistrzów sugestywnie oddziaływały na odbiorcę, wciągając go w grę wyobraźni i łudząc blichtrem bajkowego, zachodniego luksusu.
18 października – 23 listopada: Kolekcja własna WGS BWA szkła i malarstwa
29 listopada – 25 stycznia: Wojciech Plewiński
WOJCIECH PLEWIŃSKI
Urodził się 31.08.1928 r. w Warszawie. W 1948 rozpoczął studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie lecz niedługo później przeniósł się na Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej, który ukończył w 1955. W tym samym roku Plewiński został członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach 1956-1959 był zatrudniony w Instytucie Zootechniki UJ jako współpracownik Włodzimierza Puchalskiego zajmował się fotografią dokumentalną, jednocześnie pracował dla Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, „Tygodnika Powszechnego” oraz „Przekroju”. W 1957 został etatowym fotografem „Przekroju”, dla redakcji, w której pracował do roku 1996, wykonywał, m.in., zdjęcia portretowe, do reportaży oraz zdjęcia reklamowe. Współpracował również z krakowskimi teatrami: Rapsodycznym, Starym i Słowackiego. Fotografie Wojciecha Plewińskiego były prezentowane na licznych wystaw w kraju i za granicą. Za swoją działalność fotograf otrzymał wiele nagród.
Dodaj komentarz
Komentarze (0)