Zakończenie sezonu Klubu Seniora z Kamieńca
SREBRNA GÓRA – BARDO - RUDNICA
Zakończeniem kolejnego sezonu, poznawania uroczych zakątków naszego kraju przez kamienieckich seniorów, był 73. wyjazd do miejsc znanych i na nowo odkrywanych leżących tuż za miedzą. Tradycją ostatniej, każdego roku, wycieczki jest „podsumowujący pstrąg”, oczywiście po zrealizowaniu programu i odwiedzeniu miejsc których swoich podopiecznych zabrała Maria Kacik. Warto również wspomnieć, że seniorom towarzyszył Marek Jechna – bez wątpienia super profesjonalny przewodnik turystyczny (nie jest to opinia tylko autora tekstu). A czyż można sobie wyobrazić coś piękniejszego niż zwiedzanie Ziemi Ząbkowickiej w uroczej, prawie, złotej polskiej jesieni.
***********************
Tym razem seniorzy odwiedzili „Miasto cudów” – Bardo, w którym podziwiali uroki Bazyliki Mniejszej, którą kościół stał się 3 lipca 209 roku, dzięki nadaniu przez papieża Benedykta XVI.
Obecny kościół pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny, pochodzący z końca XVII wieku, konsekrowany 28 września 1704 roku przez sufragana wrocławskiego, biskupa F. E. Barbo, ma 54,5 m długości, 26 m szerokości i 25 m wysokości i może pomieścić około 5 tysięcy ludzi.
W 1900 r. nad portalem wejściowym umieszczono herb zakonny redemptorystów z łacińskim napisem Copiosa apud eum redemptio (tzn. „Obfite u Niego odkupienie”).
Urokliwe wnętrza Bazyliki to zasługa śląskich artystów: Hartmanna – prospekt organowy, Richtera – ołtarz główny wraz ze słynnym obrazem „śląskiego Rembrandta” Michaela Willmanna.
Jedną z najciekawszych atrakcji, nie tylko artystycznych, jest Figurka Matki Bożej Bardzkiej - najstarszej drewnianej rzeźby romańskiej zachowanej na Dolnym Śląsku (ok. 1110 r.). Wykonana z drewna lipowego, mierzy 43,3 cm. Reprezentuje niezwykle rozpowszechniony w XI i XII w. typ „Madonny Tronującej”.
Bazylika słynie, z wykonanych w 1759 r. przez F. Eberharda organów – drugich co do wielkości na Dolnym Śląsku. Instrument o rozpiętości 50 głosów liczy 1998 piszczałek metalowych oraz 990 drewnianych. Rokokową, piękną dekorację wykonał znakomity snycerz H. Hartmann, a instrument jest ozdobą corocznego Bardzkiego Lata Organowego..
Warto zobaczyć Muzeum sztuki sakralnej, w którym zgromadzono dzieła sztuki, umieszczone w czterech działach: historia Barda, malarstwo, rzeźba, rzemiosło artystyczne.
Kolejną perełką jest ruchoma szopka panoramiczna zbudowana dla upamiętnienia 700-lecia (1270-1970) pielgrzymowania do Barda.
Wyjątkowym obiektem jest Kaplica Górska wznosząca się, po prawej stronie Nysy Kłodzkiej na Górze Bardzkiej-Kalwarii (583 m n. p. m), powstała w miejscu objawień w latach 1617-1619. Według przekazów w początkach XV wieku objawiła się tu Matka Boża płacząca nad niedolą, jaka czekała ludzi podczas nadciągającej wojny. Wewnątrz, wśród skromnego wyposażenia, zwraca uwagę ołtarz główny z rzeźbą MB Płaczącej.
Do Kaplicy Górskiej prowadzą trzy drogi określane – w zależności od tego skąd przybywali pątnicy – jako czeska, polska i niemiecka.
Główna droga („niemiecka”), zwana od czasów wystawienia kapliczek Drogi Krzyżowej – Kalwaryjską, wiedzie przez malowniczy jar, którego dnem płynie potok, mający swe źródło w jego górnej części. Dalej droga wspina się stromymi zakosami na niższy szczyt, skąd rozciąga się piękny widok na miasto. Na trasie znajdują się murowane stacje Drogi Krzyżowej, zbudowane w latach 1833-1839.
W połowie drogi do Górskiej Kaplicy znajduje się murowana kapliczka, z której wytryskuje źródło wody, znane już od przeszło 300 lat. Tradycja przypisuje mu właściwości lecznicze, szczególnie przy chorobie oczu i bólu głowy.
Nie sposób zwiedzić wszystkich obiektów w ciągu jednego dnia ale warto przyjechać jeszcze raz aby zobaczyć wznoszące się po przeciwległej stronie Góry Bardzkiej, niewielkie wzgórze zwane obecnie Górą Różańcową. Prowadzi na nie lipowo-klonowa aleja w kształcie rozrzuconego różańca. Wzdłuż trasy wzniesiono kaplice odnoszące się do poszczególnych tajemnic różańca. Każda kaplica utrzymana jest w innym stylu (głównie posiadają formy neoromańskie, neogotyckie, bądź neobarokowe), umieszczone w nich piękne drewniane rzeźby są prawie naturalnej wielkości.
Więcej na stronach będących źródłem tekstu:
https://parafia-bardo.pl/bazylika/
Jak zwykle seniorzy, po części zwiedzania „dla ducha” znajdują czas by i zwiedzić coś „dla ciała”. Doskonałą okazją była wizyta w Bardzkiej Fabryce Pierników Magdaleny Topolanek.
Historia bardzkich pierników sięga XV wieku, kiedy powstały pierwsze zakłady cukiernicze trudniące się wyrobem pierników. Produkt ten szybko zyskał sławę i stał się smaczną przekąską i pamiątką z pobytu w Bardzie. Przez lata w Bardzie działało 7 piernikarni kształcących czeladników, wytwarzające własne pierniki, często wg niepowtarzalnych receptur i rozsyłające swoje wyroby po całym świecie. W jednej z fabryk założonej w 1842 roku przez Roberta Gerlicha, a następnie prowadzonej przez Maxa Prause, po niemal stu latach przerwy, działa piernikarnia wytwarzająca przepyszne i piękne pierniki według prastarej receptury przekazanej przez potomków dawnych właścicieli. Przy piernikarni działa kawiarnia, a prawdziwą atrakcją są warsztaty tworzenia i zdobienia pierników. To tutaj kultywowana jest 500-letnia tradycja piernikarska, a bardzki piernik ponownie stał się słodką pamiątką.
Więcej na stronach będących źródłem tekstu:
https://www.znaczki-turystyczne.pl/znaczkowe-miejsca-turystyczne/bardzkie-pierniki-fabryka-c1110
Bardzkie Pierniki Fabryka Magdalena Topolanek - Facebook
https://m.facebook.com › Bardzkie-Pierniki-Fabryka-Magdalena Topolanek
***********************
Wyjątkowym i ciągle odrestaurowanym obiektem jest Twierdza Srebrna Gόra będąca unikatowym obiektem w skali dziedzictwa kulturowego Europy i jedną z najważniejszych atrakcji Dolnego Śląska.
Powstała w latach 1765-1777, należała do najnowocześniejszych tego typu fortyfikacji w Europie. Największy podziw budził i nadal budzi potężny Donjon, jeden z najciekawszych obiektόw fortyfikacji epoki nowożytnej. Twierdza to cały zespół wznoszących się nad miasteczkiem fortόw. Głόwny jej trzon tworzy zespół bastionόw z Donjonem w środku. Obiekt ten posiadał 151 pomieszczeń fortecznych (kazamat) rozmieszczonych na trzech kondygnacjach. Ogromne magazyny, studnie, zbrojownia, kaplica, więzienie, szpital, piekarnia, browar, warsztaty rzemieślnicze i prochownia czynił fort całkowicie samodzielnym i samowystarczalnym. W jego wnętrzu mieściło się 3.756 żołnierzy, olbrzymie zapasy amunicji, opału i żywności. W obrębie twierdzy wydrążono 9 studni, w tym najgłębsza (ok. 80 m) na terenie fortu Ostróg.
Pod koniec XIX wieku Twierdza Srebrnogórska stała się atrakcją turystyczną. Wiązało się to miedzy innymi z rozwojem połączeń kolejowych i otwarciem w 1909 roku trasy srebrnogórskiej kolejki zębatej łączącej Srebrną Górę z Nową Wsią Kłodzką. Trasa prowadziła przez Przełęcz Srebrną, gdzie znajdowała się stacja Twierdza Srebrna Góra.
Ta jedna z najważniejszych atrakcji Dolnego Śląska z racji rozległości całego zespołu i lokalizacji na szczytach pozwala zaliczyć srebrnogórską warownię do największych górskich założeń obronnych naszego kontynentu. W 2002 r. został powołany pierwszy w kraju Forteczny Park Kulturowy w Srebrnej Górze. Wyjątkowość obiektu i jego ranga została uznana w 2004 r. poprzez Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej nadające Twierdzy status pomnika historii.
Duże znaczenie dla promocji twierdzy miało powołanie w 2007 roku srebrnogórskiej grupy rekonstrukcyjnej – Infanterie – Regiment von Alvensleben (nr 33) odwołującej się swoimi strojami do garnizonu, który stacjonował na twierdzy w okresie wojny francusko – pruskiej. Od tego czasu turystów odwiedzających twierdzę oprowadzają przewodnicy – w strojach żołnierzy z epoki.
Więcej na stronach będących źródłem tekstu:
https://forty.pl/twierdza/historia/
***********************
Jako się rzekło, w podsumowaniu ostatniej tegorocznej wycieczki, pojawił się tradycyjny pstrąg. Tym razem przygotowany przez Łowisko Smażalnia pstrąga - Rudnica. Miejsce, godne polecenia zarówno dorosłym jak i dzieciom ponieważ zagospodarowanie terenu pozwala na atrakcyjne spędzanie czasu i umożliwia zjedzenie smacznego posiłku, w którym królem jest pstrąg.
Więcej na stronach będących źródłem tekstu:
https://pstragrudnica.pl/o-nas/
**************************
Za parę miesięcy kamienieccy seniorzy wyruszą na kolejny, 74. wyjazd, rozpoczynając kolejny sezon w roku 2023 i będą zwiedzać urokliwe zakątki naszej pięknej Ojczyzny.
Foto: Zdzisław Torzecki
Tekst: Krzysztof Woliński
Dodaj komentarz
Komentarze (0)