Bar Dolny w Bielawie
Budynek w Bielawie przy ul. Wolności 35 (Reichenbacherstraße 35, od lat 30. XX w. Hindenburgstraße 45 ) to dawna restauracja „Zur Eisenbahn” (Przy Kolei Żelaznej). Od poł. XIX w. lokal ten, pod nazwą „Restauration Rassel” (Restauracja Rassela) prowadził Eduard Rassel, a później Carl Jung. W tym czasie, według zachowaych reklam prasowych z 1905 r., gastronom ten organizował Wielkie Święta Świeżego Waru Piwa Bock. Z tyłu budynku, istniała mała ubojnia na potrzeby lokalu gastronomicznego.
Trzeba pamiętać że lokal ten oferował całodniowe wyżywienie dla swoich gości hotelowych, jak i dla gości zewnętrznych. Od początku XX w., (ok. 1908 r.) kiedy właścicielem był Josef Stelzer, lokal nazywał się „Restauration zur Hohen Eule” (Restauracja pod Wielką Sową). Od lat 20. XX w. do końca niemieckiej historii miasta właścicielami tej restauracji byli Elwire i Reinhold Süssmannowie. To wówczas lokal od 1919 r. dzierżył nazwę „Zur Eisenbahn” (Przy Kolei Żelaznej), co związane było z połączeniem Bielawy państwową linią kolejową w 1890 r. i bliskością stacji kolejowej, w prostej linii 200 m. Lokal stał się wówczas atrakcyjny także dla turystów przyjeżdżających koleją. Był wymieniany w wielu przedwojennych przewodnikach turystycznych Emila Lehmanna począwszy od 1897 r. Po 1924 r. Towarzystwo gimnastyczne „Eichenlaub” (założone w 1894 r.) obrało restaurację „Zur Eisenbahn” za swój patronacki.
W czasie II wojny światowej z tego lokalu mogli korzystać także przymusowi jeńcy wojenni. Po 1945 r. mieściła się tutaj knajpa z obiadami dla wojskowych radzieckich - wówczas popularnie zwana Kasynem. Później restauracja stała się miejscem otwartym dla wszystkich, a jej podstawą były nadal obiady. Lokal nazywano wówczas Barem Dolnym, jednak jego poziom spadał ze względu na burdy wywoływane przez klientów. Na sesji Miejskiej Rady Narodowej w Bielawie 15 lutego 1957 r. stanęła sprawa zamknięcia tego lokalu, ponieważ: „przedstawiciel MO [Milicji Obywatelskiej] stwierdził, że w lokalu panuje wielki bałagan, brud i jest on ośrodkiem gromadzenia się chuliganów i miejscem awantur, np. w ostatnich trzech miesiącach z tej właśnie restauracji poszło do kryminału ośmiu ludzi, kilkadziesiąt zostało poturbowanych”. Na sesji 1 marca 1957 r. zdecydowano o zamknięciu Baru Dolnego, jednak lokal działał tu nadal, ale już jako Bar Mleczny, a nowa nazwa miała złagodzić obraz lokalu. Podlegał on Dzierżoniowskim Zakładom Gastronomicznym. Bar Mleczny zamknięto w listopadzie 1960 r. Później knajpa ta nadal działała wciąż popularna i słynna na całą Bielawę, aż do jej zamknięcia około 1990 r.
Zapraszamy - dr Rafał Brzeziński Władysław Rogowski
Wiele ciekawych artykułów i filmów dotyczących historii Bielawy znajdziecie Państwo na stronie: https://pl-pl.facebook.com/bielawaprzewodnik
Komentarze (3)